#17 Jodi Picoult "Małe wielkie rzeczy"

Jodi Picoult jest jedną z moich ulubionych autorek. Lubię, jak w swoich książkach pisze o problemach, z którymi mamy styczność na co dzień. Tym razem poruszyła ważną kwestię rasizmu. 

Ruth od dwudziestu lat jest położną, bardzo lubi swoją pracę i czuje, że robi w niej coś dobrego. Pewnego poranka dostaje pod opiekę rodzinę, w której matka nad ranem urodziła synka - Davis'a. Po wejściu do pokoju, w którym znajduje się rodzina, Ruth przystępuje do rutynowych czynności, takich jak osłuchiwanie serca, sprawdzenie ciemiączek czy zmierzenie obwodu głowy. Informuje rodziców, że słyszy lekki szmer w sercu, ale czasem to się zdarza. Nagle, zbulwersowany ojciec dziecka - Turk - żąda rozmowy z przełożoną Ruth. Ona sama nie wie co się dzieje, co jest przyczyną złości ojca. Jednak z adnotacji w karcie dziecka wyczytuje, że rodzina nie życzy sobie opieki czarnoskórej położnej. Sama Ruth jest wstrząśnięta, lecz spełnia życzenie pacjentów. 

Następnego dnia Ruth znajduje się sam na sam z Davis'em i widzi, że dziecko przestało oddychać. Ma dylemat, czy wykonywać swoje obowiązki, czy też spełniać wolę rodziców, która mówi o tym, aby nie zbliżała się do dziecka. Niestety, noworodek umiera, a przeciwko Ruth rozpoczyna się proces, w którym jest oskarżona o śmierć Davis'a. 

Książka "Małe wielkie rzeczy" wzbudza wielkie emocje. Widzimy w niej rasizm w czystej postaci. Rodzice dziecka są nim dosłownie wypełnieni. Przed przeczytaniem tej książki nie spodziewałam się, że są jeszcze ludzie, którzy mogą mieć poglądy takie, jakie miał sam Hitler. Rodzice należeli nawet do grupy, która miała swoje święto w dzień urodzin Hitlera! Dla mnie jest to niewyobrażalne. 

Z główną bohaterką - Ruth - bardzo się zżyłam. Jest to kobieta, która całe życie walczyła o to, by być traktowana jak biały człowiek. Po śmierci męża, na każdym kroku robiła wszystko, aby ich synowi żyło się jak najlepiej. Niestety trafiła na rasistę, który zaczął niszczyć jej życie. Wszystko zaczęło walić się jej na głowę. 

Książka jest napisana z perspektywy różnych osób. W każdym rozdziale poznajemy emocje, które targają bohaterami. Możemy również zapoznać się z ich przeszłością, o której opowiadają. 

Książki Jodi Picoult są dość schematyczne. Zazwyczaj są oparte na rozprawie sądowej, w której oskarżony jest któryś z głównych bohaterów. Nie zmienia to jednak mojego stosunku do literatury pisanej przez tę autorkę. Tak jak mówiłam, porusza ona zawsze bardzo ważne kwestie społeczne, i z jej książek można się naprawdę dużo dowiedzieć i nauczyć.

"Małe wielkie rzeczy" to cudowna książka, którą polecam wam gorąco!

"Jeśli nie mogę czynić wielkich rzeczy, mogę czynić rzeczy małe w wielki sposób"